Hoofdstuk 06 - Harrie Geelen (1939)

Harrie Geelen werd op 10 januari 1939 te Heerlen geboren. Een foto van zijn ouderlijk huis, Ambachtsstraat 16, staat op de omslag van zijn boek ‘Het nijlpaard ellende’. Hij is waarschijnlijk de meest veelzijdige kunstenaar afkomstig uit Heerlen. Reeds tijdens zijn tijd op het gymnasium van het Bernardinuscollege te Heerlen bleek dat hij een veelzijdig talent was.
Hij was redactielid van het schoolblad ‘Binden en bouwen, die in die jaren vele prijzen won, als lid van de tekenclub van Henk Fonville schilderde hij het panorama van Heerlen vanaf warenhuis Schunck en publiceerde samen met Leo van Grunsven, in eigen beheer een gedichtenbundel ‘Waarom niet…’ waarvoor hij de illustraties heeft gemaakt.
Na zijn eindexamen vertrok hij naar Amsterdam om in eerste instantie Nederlands te studeren. Hij werd echter schrijver, illustrator, regisseur, tekenfilmer, componist, tekstdichter. Vanaf 1963 werkte hij bij Joop Geesink's Dollywood en vanaf 1967 bij de Toonder Studio's. Daar was hij producent van o.a. de speelfilm 'Als je begrijpt wat ik bedoel?', hij maakte het script, tekende het draaiboek en regisseerde de soundtrack en leende zelf zijn stem aan Wammes Waggel. In 2002 voltooide hij nog bij Toonder Studio's de dertiendelige trucageserie De Sommeltjes.
Hij verwierf landelijk grote bekendheid als creatief brein achter onvergetelijke jaren '70 hits als 'Q en Q', 'Oebele' en 'Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?'
De lijst van prijzen voor zijn omvangrijke werk is indrukwekkend: daaronder Griffels, Penselen, een Edison, een Gouden Harp voor zijn gehele oeuvre en een Gouden Kalf voor de tekenfilm 'Getekende Mensen'.

In 2004 verscheen zijn eerste roman 'Het nijlpaard Ellende' gevolgd in 2006 door de verhalenbundel 'Ooms en tantes, tantes en ooms'. Voor beide boeken liet hij zich inspireren door zijn jeugd in Heerlen hoewel de plaatsnaam in de boeken niet wordt genoemd. Harrie Geelen: 'Ik beschrijf niet de mensen, de gebeurtenissen, de gebouwen, want dat zou me remmen in mijn fantasie. Ik zou immers de werkelijkheid gaan beschrijven i.p.v. er zelf één te bedenken. Ik schreef een verhaal, niet een vertraagd dagboek. Feiten zijn alleen leuk als je er mee mag boetseren.’

In 2008 werd Harrie Geelen groots geëerd in Heerlen o.a. met een tentoonstelling van zijn werk en werd aan de hand van zijn roman 'Het nijlpaard Ellende' een route door Heerlen uitgezet (zie de internetsite www.literairheerlen.nl), die voerde langs diverse plekken die in het boek voorkomen. Op zaterdag 28 oktober 2017 werd in het park van het De Hesselleplein te Heerlen een kubus, waarop een gedicht van Harrie Geelen staat vermeld, onthuld. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis verscheen het boek 'Imme enz', een bloemlezing uit zijn werk door hem zelf gekozen en verschenen bij Azul Press (www.azulpress.com).

Kubus De Hesselleplein te Heerlen

Een van zijn grootste successen was de tv-serie 'Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer'. Alle afleveringen van deze inmiddels legendarische serie, zijn uitgezonden tussen 1971 en 1974. Helaas zijn slechts enkele afleveringen bewaard gebleven. Maar de liedjes worden nog altijd gezongen.
In 1977 verschijnt 'Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer – de kei’. De eerste van wat een meerdelige reeks boeken had moeten worden met het verhaal van de serie als roman. In dit deel wordt het verhaal van de eerste zes afleveringen verteld, met een uitgebreid register waarin alle personages worden beschreven. Het vraagteken uit de titel is hier weggelaten.
In het boek worden deel 2, "De Prinsentoto", en deel 3, "Het Land van Links", al aangekondigd maar deze delen zijn nooit verschenen, al heeft Harrie Geelen het tweede deel wel voltooid.
In 2018 verschijnt deel 1 - De weg naar Voorgoed en een jaar later deel 2 en 3 - Voorgoed weg. In deze trilogie gebeurt alles wat Harrie Geelen in de tv-serie kon vergeten. Anders dan in de succesvolle tv-serie staan nu elk (on)voorstelbaar wezen en elk landschap tot zijn beschikking. Met saaie dingen als zwaartekracht heeft de bedenker nu niets meer te maken: reizen kon eerst alleen op bezems en vliegende tapijten tegen een verschuivende wolkenhemel, maar nu kan de schrijver alles wat hij wil laten zweven of zelfs laten denken en voelen. Het resultaat is de ultieme Hamelen, zoals Harrie Geelen vanaf het begin voor zich heeft gezien.
Bij deze drie delen heeft Harrie Geelen ook de website ‘Hamelen Trilogie 2018’ gemaakt, gerelateerd aan de verhalen in zijn boeken. Onder de foto's staan ook teksten. Soms zijn ze uit het boek, soms van de hand van een gewetensvol ambtenaar, anders van een kabouter, ook wel van een ontroerde prins.

terug «