Hoera! Eindelijk weer een lokale, Rotterdamse partij

Manuel Kneepkens - Noordermaasberichten
Nummer 129 - 11 februari 2018

Hoera! Eindelijk weer een lokale, Rotterdamse partij

Recent zag ik Lodewijk Asscher in Rotterdam, zij aan zij met de lijsttrekster van de PvdA. En ik dacht: nee hè, daar gaan we weer. Twintig (!) jaar geleden, toen ik als lijsttrekker van de Stadspartij Rotterdam op de Zaterdagmarkt aan de Binnenrotte was om te flyeren, kwam ik oog in oog te staan met Wim Kok, de toenmalige minister-president, die daar was om stemmen te winnen voor zijn buddy Hans Simons, de toenmalige lijsttrekker van de PvdA. Kor Kegel, de politieke columnist van het Rotterdams Dagblad, schreef in die dagen: ‘Wat doen die lui hier? Jacques Wallage is vandaag in Delfshaven, Jaap de Hoop Scheffer komt zaterdag naar de Rijnmond en Frits Bolkestein en Wim Kok zijn ook al aangekondigd bij allerlei heisa. Wat komen ze doen? Het gaat volgende week toch om gemeenteraadsverkiezingen! Ze wonen niet in Rotterdam, ze staan niet op de kandidatenlijst, je kunt er niet op stemmen… De komst van Wallage, Hoop, Bolk en Kok leidt de kiezers ontzettend af van de gemeentepolitiek en daar gaat het op 4 Maart (1998) over! Als dat afleiden de bedoeling is, zodat je niet aan een kritisch oordeel over de lokale politiek toekomt, dan kun je voor straf maar beter niet stemmen op partijen die deze week nationale hotemetoten naar je woonplaats halen.’

Nog steeds gedenkwaardige woorden.

Helaas, de pervertering van de gemeenteraadsverkiezingen tot een (indirect)soort landelijke verkiezing is alleen maar erger geworden. Met name in onze stad is dat zo. Maar Rotterdam is toch niet de voorstad van Den Haag! Rotterdam is Rotterdam! Zo komt Geert Wilders met zijn PVV naar onze stad, omdat hij Leefbaar Rotterdam, een soortgelijke partij als de PVV… te slap vindt. Zijn eerste lijstrekker bleek zo extreem rechts dat het zelfs Geert Wilders te gortig was. De man werd van de lijst geschrapt. En vervangen door een… Onzichtbare Man. Een onbekende, die aan de lijstrekkersdebatten niet wenst deel te nemen. Een toekomstig raadslid dat nu al onzichtbaar is…. Arm Rotterdam.

Uit pure angst voor Wilders heeft Leefbaar Rotterdam het Paard van Troje binnengehaald, Thierry Baudet. Baudet heeft niets met Rotterdam Thierry Baudet is alleen maar in Thierry Baudet geïnteresseerd. Zijn voornaamste zorg is: kom ik wel prominent in de media? Ongelukkiger keus had Leefbaar niet kunnen maken. Nu is dat toch al een wonderlijke partij. Op een of andere manier wil het per se een 100 % Blankenpartij zijn. De ‘knuffelmarokkaan’ die nestor-raadslid Dries Mosch had ingebracht, hield het er in elk geval niet lang uit. Maar de etnische versplintering van de Rotterdamse politiek houdt niet op bij Wilders en Leefbaar Rotterdam. We hebben ook nog DENK .Een partij die zegt inclusief te zijn, maar is dat zo? Men hoopt blijkbaar de kiezer nu al vergeten is, dat Sylvana Simons , niet-Turks en… ‘erger’ nog èn vrouw én zwart… er binnen de kortste keren bij DENK uitlag. En zoals sommige leden van de Blankenpartijen hun bewondering uitspreken voor autocraten als Trump en Poetin, zo doet Denk dat voor Erdogan. De democratie, zo komt mij voor, is daar niet in goede handen.

Persoonlijk ben ik een voorstander van het BON-principe : Besturen Op Nivo. Lokale partijen plaatselijk, provinciale partijen in de provincies, landelijke partijen landelijk. In dit BON-verkiezingsmodel bestaat er - ik neem nu de VVD als voorbeeld - een lokale partij Rotterdamse Liberalen en een provinciale partij Liberalen Zuid-Holland en die partijen zijn met de landelijke partij VVD slechts federaal verbonden. Zij hebben niets over de landelijke VVD te zeggen, maar de landelijke VVD ook niets over hen. Er is een intentie tot samenwerking, maar geen verplichting. Kortom, er is niet langer een hiërarchische organisatie, geheten de VVD met in het land plaatselijke afdelingen die proberen in de gemeente gekozen te worden, maar een ‘bottom up’ federatie van liberale partijen. Alleen zo is het verzekerd dat het bij de gemeenteraadsverkiezingen in bijvoorbeeld. Rotterdam ook daadwerkelijk over Rotterdam gaat. En niet om de vraag: wat betekenen de gemeenteraadsverkiezingen voor de coalitie in Den Haag? Heeft het derde kabinet Rutte wel voldoende steun, etc? Want daar gaan de gemeenteraadsverkiezingen niet over!

Een voorstander van het BON-principe ben ik altijd geweest, getuige het feit dat ik met een aantal andere Rotterdammers ooit, in 1994, de Stadspartij Rotterdam heb opgericht. En we kwamen nog in de raad ook! Voor het eerst een lokale partij succesvol in een Grote Stad! De rechtervleugel van mijn partij, waarin types als Sörensen en Madlener (latere PVV-ers) zaten, heeft op een gegeven moment de partij verlaten om, in het kielzog van Pim Fortuyn, en eigen lokale partij te stichten, Leefbaar Rotterdam. Met Pim Fortuyn moest ik wel breken, en wel om zijn uitspraak ‘Ik moet me maar eens niets aantrekken van art. 1 van de Grondwet, het anti-discriminatie beginsel !’ Dat was voor mij onverteerbaar.

Het artikel gaat over de manier waarop de Staat behoort om te gaan met zijn burgers. Vrouwen dienen gelijk behandeld te worden als mannen, bijvoorbeeld. Niemand mag anders behandeld worden op grond van ras, huidskleur, religie of seksuele geaardheid. Het artikel beschermt nu juist mensen als (homoseksueel) Fortuyn en garandeert hun gelijke toegang tot de politieke instituties en tot het bestuur van het land. Maar het ging Pim Fortuyn niet, zo is helaas gebleken, om de positie van zijn tot het in het recente verleden zo gediscrimineerde eigen groep, maar om de moslims. Die deugden niet. Daar bleek het Grondwetsartikel plots niet voor te gelden. Maar een selectieve democratie is geen democratie.

De kwaliteit van een lokale democratie staat en valt dus momenteel – in het kader van het BON-principe - met de kwaliteit van de plaatselijke lokale partij, want van de landelijke partijen moet jet dus niet hebben, vooropgesteld natuurlijk dat er een plaatselijke lokale partij is… In Rotterdam was er tot recent zo’n partij. Een in mijn ogen àl te rechtse weliswaar, maar niettemin een volwaardige lokale partij; Leefbaar Rotterdam. Helaas, Leefbaar Rotterdam is niet langer een echte plaatselijke partij meer. Het heeft zich immers, in pure, maar volstrekt onnodige angst voor Wilders, verbonden met de landelijke partij Forum voor Democratie van Thierry Baudet. En het heeft zichzelf daarmee de doodskus gegeven. Dat bleek maar al te duidelijk bij het eerste gezamenlijke optreden van Thierry Baudet en Leefbaar-voorman Eerdmans. Het was Thierry Baudet voor, en Thierry Baudet na! Eerdmans was nergens. Plots had Leefbaar zichzelf gedegradeerd tot een plaatselijke afdeling van Forum voor Democratie.

Is er nog hoop voor Rotterdam? Gelukkig wel, een nieuwe lokale partij gaat aan de verkiezingen deelnemen, te weten Stadsinitatief Rotterdam, met als lijstrekker het uiterst actieve en gedreven raadslid Jos Verveen. D66 heeft goud uit handen laten vallen door hem te laten gaan. Ik voel mij zeer vereerd, dat Jos Verveen mij gevraagd heeft als lijstduwer van Stadsinitiatief op te treden. En inderdaad, Stadsinitiatief Rotterdam heeft veel met de voormalige Stadspartij Rotterdam gemeen. Vooral de twee speerpunten: één, verzet tegen megalomane plannen èn, twee, bevordering van sociale creativiteit van onderop.

Wat het verzet tegen megalomane plannen betreft, nog dit. Bij Stadsinitiatief is dat het verzet tegen een nieuw, duur voetbalstadion; bij de Stadspartij was dat het (succesvol) verzet tegen de opdeling van de stad in elf dwerggemeenten; tegen de kaalkap van een groot gedeelte van het Kralingse Bos voor een (onnodige) uitbreiding van het CHIO; tegen de afschaffing van het Zocherspark (daar moest een pretpak komen… en een tweede Euromast!!). Ik wil maar zeggen, een lokale partij doet er toe!

Rotterdam mag blij zijn dat het met Stadsinitiatief weer een échte democratische, sociaal-creatieve, lokale partij heeft!

Manuel Kneepkens

terug «